در شماره پنجم پرونده‌های ویژه نشریه فینیکس به سراغ موضوع «سینمای ایران و جشنواره‌های خارجی» رفته‌ایم تا به این سوالات پاسخ دهیم که جشنواره‌های خارجی به دنبال چه عناصری در فیلم‌های ایرانی هستند؟ به واقع، آیا آنها به دنبال فیلم‌هایی با شعارهای سیاسی در میان آثار ارسالی از داخل ایران می‌گردند؟ چه المان‌ها، ویژگی‌ها و در کل چه فاکتور/فاکتورهای تعیین‌کننده‌ای در فیلم‌های ایرانیِ موفق در جشنواره‌های خارجی وجود داشته که توسط برگزارکنندگان آنها مورد توجه قرار گرفته و قابلیت اعطای جایزه در آن فیلم‌ها دیده شده؟
امروزه جشنواره‌ها نقش بسیار مهمی در موفقیت یک فیلم بازی می‌کنند، از توجه ویژه‌ی اهل رسانه به آنها تا موفقیت در فروش و گیشه، و حتی مقبولیت در مجامع و محافل هنری، همگی مواردی هستند که جشنواره‌ها در آنها نقش تعیین‌کننده و به‌سزایی دارند و به نوعی آینده‌ی یک فیلم را به طور مستقیم و غیرمستقیم تحت تاثیر قرار می‌دهند. با توجه به اهمیت این موضوع، و چالش دوگانه‌ای که در بین مخاطبین و منتقدین سینمای ایران نسبت به آثار ایرانی که توسط جشنواره‌های خارجی مورد توجه قرار می‌گیرند وجود دارد، در این شماره از فینیکس به سراغ مطالبی با عناوین زیر رفتیم:
« سیاست‌های سینما و جشنواره‌های ایرانی» نوشته امیر گنجوی، «خدمت و خیانت جشنواره» نوشته امین نور، «اوج و حضیض در یک ژانر / بررسی فیلم‌های کوتاه ایرانی در جشنواره‌های خارجی»، «روشنفکران ایرانی و ارتباط با غرب» و بررسی آثار سینماگران موفق در کسب جایزه در جشنواره‌های خارجی، به طور ویژه آثار «اصغر فرهادی»، «جعفر پناهی» و «محمد رسول اف»، با نوشته‌هایی از پژمان خلیل‌زاده، شهرزاد شاه‌کرمی، سولماز دانشفراز، پریسا جوانفر و مینا ایران‌فدا. در این ویژه‌نامه نیز هم‌چون شماره‌های پیشین، مقاله‌های در دسترس توسط نویسندگان حرفه‌ای و شناخته‌شده در هر زمینه تهیه و مدون گشته و در اختیار خوانندگان علاقه‌مند قرار داده می‌شود. لازم به ذکر است نشریه فینیکس کاملا مستقل و در راستای ایجاد فضایی آزاد در بیان دیدگاه‌ها فعالیت می‌کند. در صورت علاقمندی به همکاری با فینیکس، به ایمیل ما پیام بفرستید.
