سینما

غلبه بر ترس مقدمه‌ی پیروزی / درباره‌ی فیلم آرژانتین ۱۹۸۵

در فیلم «آرژانتین ۱۹۸۵» اولین سکانس، رانندگی تنها و بدون محافظ استراسراست که بیش از هر چیز نگران است بر اثر دختر جوانش اتفاق ناگواری پیش آید

اودیسه خشن چند نوجوان / درباره فیلم شاهان جهان (The Kings of the World) ۲۰۲۲

جشنواره فیلم قاهره این روزها میزبان شاهان جهان ساخته لائورا مورا از کلمبیا است که با جایزه صدف طلایی جشنواره سن سباستین، حالا به قاهره رسیده

تئوری اغتشاش در قدرت خودکامه / درباره فیلم Z (۱۹۶۹) اثر کوستا گاوراس

گاوراس که با «زد» اسم و رسم جهانی پیدا کرد، و گونه و لحن درام و روایت‌ سینمای سیاسی‌اش تا به امروز امری لاینفک از زیست‌جهان فیلمیک او شده

تعقیب تنها شاهد قتل / یادداشتی بر فیلم ردی بجا نگذار (۲۰۲۱)

فیلم «ردی بجا نگذار» فیلمی نسبتاً تازه و متعلق به سال ۲۰۲۱ است. این فیلم در جشنواره‌ی جهانی فیلم ونیز نامزد دریافت جایزه‌ی شیر طلایی شد

شورش خشتکی! / یادداشتی بر فیلم «دانش‌آموز» اثر سربرنیکوف (۲۰۱۶)

فیلم «دانش‌آموز» اثر سربرنیکوف، فیلم مهمی‌ست. چون نسبت توسعه‌نیافتگی جنسی و جنسیتی را با بنیادگرایی مذهبی نشان می‌دهد

قیام علیه سایه‌های ظلم و استبداد / نقد فیلم نبرد الجزایر

نبرد الجزایر یکی از آثار شاخص سینمای انقلابی است؛ فیلمی در باب مسئله‌ای برونداد از موقعیت گسست هژمونی غالب و چگونگی ایستادن عیله رژیم سرکوبگر

ورود به خلا / درباره فیلم گرداب (Vortex)

در اثر جدیدش؛ «گرداب»، سبک دکوپاژ منظم قاب‌بندی و حرکت ایستای دوربین با جا گیری‌های متناوب در دو قاب هم‌تراز اما غیر تساوی

قدرت انفکاکی یک مولف در باتلاق مضمحل سینمای امروز / نقد فیلم دلال (Broker)

حال در اثر جدید به سراغ کشور همسایه رفته و در آن کشور که تفاوت زیادی با فرهنگ و اکولوژی ژاپن ندارد فیلم «دلال» را جلوی دوربین برده است.

ترومای تلقیح در آنتروپی گسست / نقد فیلم جنایات آینده (Crimes of the Future)

دیوید کراننبرگ را می‌توان از همان فیلم‌های اولیه‌ی کارنامه‌اش با کراننبرگ دوره‌ی پر صعودش مورد قیاس جامع قرار داد و به عینه مشاهده کرد

تنها صداست که می‌ماند / نقدی بر ۲۸۸۸ ساخته‌ی کیوان علی‌محمدی و علی‌اکبر حیدری

عاشقانه‌ی جنگِ ۲۸۸۸، پای شاعرانه‌گی فروغ ایستاده که «تنها صداست که می‌ماند»! و روی بومِ هر قاب، صدا را طرح و رنگ می‌زند و نه جنگ که عشق را
- Advertisement -spot_img

آخرین نوشته ها

بررسی نمایش «بچه» بر اساس نظریه تئاتر شقاوت آنتونن آرتو

نمایش «بچه» به کارگردانی مرتضی فرهاد‌نیا به روی صحنه رفته است. این نمایش که در جشنوار «تئاتر فجر» سال گذشته در چند بخش کاندیدا بوده
- Advertisement -spot_img
- Advertisement -spot_img
- Advertisement -spot_img
Verified by MonsterInsights