از میان هنرمندان غول‌آسایی که تاکنون دنیای هنر مدرن به‌خود شناخته، از پیکاسو گرفته تا مارک روتکو، می‌توان از رنه ماگریت به‌عنوان یک نقاش روایت‌گوی استثنایی نام برد. تصاویری که او می‌کشد، اول داستان هستند و بعد نقاشی. با این وجود این نقاشی‌ها صرفاً روایت‌های تاریخی نیستند، بلکه تصاویری‌اند از ناممکن‌ها و معماها که مخاطب را به تفسیری چالش‌برانگیز فرا می‌خوانند.
ویژگی برجستۀ کارهای ماگریت را بایستی در تاثیری‌پذیری او از فیلم‌های صامت جست‌وجو کرد. سریال «فانتوماس» ساختۀ لویی فویاد، فیلم‌ساز شهیر فرانسوی، بیشترین تأثیر را روی کارهای ماگریت به‌جا گذاشته است. کارآگاهی که فویاد در فیلم‌های خود به تصویر می‌کشید، با کلاه شاپو، در تعقیب و گریز سایه‌های سیاه‌اندامِ شکست‌ناپذیر در راهروها، سالن‌ها، روی پشت بام‌های پاریس، سرانجام در نقاشی‌های ماگریت در هیبت آن مرد تاجر که فاقد هرگونه شخصیت و پرسونا است، راه پیدا می‌کند.
تأثیر سبک‌سازی فیلم‌های فویاد، برای نمونه، چیدن مبلمان در جلوی صحنه، حرکت ناچیز یا عدم حرکت دوربین را می‌توان در این تابلو با عنوان «آدمکشی در معرض خطر» ملاحظه کرد. سوژۀ مربوط به یک صحنۀ قتل خوفناک است، اما صحنۀ جرمی جالب و ظریف. در اطراف دهان جسد زن خون دیده می‌شود به‌علاوه یک روسری که بر دور گردن زن پیچیده شده است. زن به نحوی روی نیمکت قرمز قرار گرفته است که به نظر می‌رسد سر او در امتداد بدنش نیست و قطع گردیده. قاتل را مشاهده می‌کنیم که با کمال آرامش در حال گوش‌دادن به گرامافون است. او با وجود خطری که متوجۀ اوست، خونسرد و منفور به‌نظر می‌رسد. از طرف آن دو مرد کلاه‌به‌سر که در پشت دیوار پنهان گشته‌اند، بی‌خبر است. خشونت و جرم و جنایت سادیستی، در واقعیت و تخیل، یکی از دلمشغولی‌های سورئالیست‌ها بود.
ماگریت چیزهای بسیار عادی را نقاشی می‌کرد، انگاری آن‌ها را از کتاب کودکان به عاریه گرفته است: سیب، شانه، ابر، کلاه، قفس. باری، او می‌خواست به ما نشان دهد که نقاشی آن چیزی نیست که بازنمایی می‌کند. در اثر مشهور خود، «خیانت تصاویر»، او می گوید که این یک پیپ نیست، اگر نیست، پس چیست؟ یک نقاشی است و این نقاشی می‌گوید: این یک نشانه است که یک شیء را نشان می‌دهد و حافظه را تحریک می‌سازد، همین.
تابلوی «آدمکشی در معرض خطر» در موزۀ موما نگهداری می‌شود. این موزه یکی از مشهورترین موزه‌های هنر مدرن و معاصر در جهان است که در شهر نیویورک واقع شده و در سال ۱۹۲۹ تأسیس شد. موما دارای مجموعه‌های بسیار گسترده و متنوعی از هنرهای مدرن و معاصر است که شامل نقاشی‌ها، مجسمه‌ها، طراحی‌ها، چاپ‌ها، عکاسی، فیلم، رسانه‌های دیجیتال و هنرهای اجرایی می‌شود. برخی از مهم‌ترین آثار هنری موجود در این موزه شامل آثار رنه ماگریت، پابلو پیکاسو، وینسنت ون گوگ، سالوادور دالی، جکسون پولاک، اندی وارهول و بسیاری دیگر از هنرمندان برجسته است.
