مصاحبه اختصاصی | پردهبرداری از اشتیاق: دنی کوته از «برای پل» و سیاستهای جنسیت در سینما میگوید۱۸ اسفند , ۱۴۰۳
اندکی عشق و کمی بیشتر اقتدارگرایی | درباره نمایش «هارشدگی» به کارگردانی پویان باقرزاده۲۱ فروردین , ۱۴۰۴
همچون سفر، مادر و برفی که در نهایت آب میشود | گفتگو با جسیکا او نویسندۀ رمان «آنقدر سرد که برف ببارد»۲۳ بهمن , ۱۴۰۳
اندکی عشق و کمی بیشتر اقتدارگرایی | درباره نمایش «هارشدگی» به کارگردانی پویان باقرزاده۲۱ فروردین , ۱۴۰۴
در جستوجوی رویای آمریکایی | نگاهی به نمایش «موشها و آدمها» اقتباسی از رمان جان اشتاین بک۱۹ اسفند , ۱۴۰۳
اندکی عشق و کمی بیشتر اقتدارگرایی | درباره نمایش «هارشدگی» به کارگردانی پویان باقرزاده۲۱ فروردین , ۱۴۰۴
روشنفکران ایرانی با دفاع از «قیصر» به سینمای ایران ضربه زدند / گفتگو با آربی اوانسیان (بخش دوم)۲۸ شهریور , ۱۴۰۳
گالری نقد / قسمت سیزدهم: فریادپژمان خلیلزاده نام فیلم: فریاد – ۱۹۵۷ – کارگردان: میکلآنجلو آنتونیونی – منتقد: کلود بِلیه – مجله کایهدو سینما – شماره 91 – ژانویه 1959
تنهایی و ملانکولی در سینماپرویز جاهد تنهایی یکی از مهمترین تمهایی است که سینما به آن پرداخته. تنهایی میتواند درد یک فیلسوف یا روشنفکر سرخورده و به یاس فلسفی رسیده باشد
در باب سینماتوگرافِ نوعلی فرهمند دو قطار در حرکت-مقصد هردو، فلاکت؛ یکی صحنهای از فهرست شیندلر و دیگری گام معلق لکلک: با همان سرمشقی کار میکند که آنتونیونی در ماجرا