مطالب تابلو

اتو دیکس، سرباز خستۀ خط مقدم که به‌عنوان یک توپچی در سنگرهای نبرد جنگیده بود، نگاه خود را نه به شکوه نبرد، بلکه به پیامدهای ویرانگر آن دوخت

آمادئو مودیلیانی تمایل سیری‌ناپذیری به نمایش فرم انسانی داشت. او با استفاده از فرم‌های کشیده و بلند، رنگ‌های ملایم و طرح‌های ساده

کاتسوشیکا هوکوسای، استاد کهنه‌کار ژاپنی، مثل شراب کهنه بود، هرچه سنش بالاتر می‌رفت، هنر او پخته‌تر، تأثیرگذارتر و ماندگارتر می‌شد

مبالغه نخواهد بود اگر بگوییم که «جزیرۀ‌ مردگان»، اثر بی‌‌نظیر نقاش سوئیسی آرنولد بوکلین، یکی از محبوب‌ترین آثار هنری در فرهنگ غرب است

«چه حیف که مرد نیستند.» این حرف را ادوار مانه در اواسط قرن نوزدهم دربارۀ دو‌ خواهر هنرمند برت و ادما موریسو زده است

چایلد هسام، همزمان با شکوفایی امپرسیونیسم در فرانسه، در آمریکا چشم به جهان گشود و به یکی از برجسته‌ترین امپرسیونیست‌های آمریکایی تبدیل شد

جورجو دِ کیریکو، شاعرِ سکوت و جادوگرِ تنهایی، جهانی را آفرید که در آن مرز میان خواب و بیداری، گذشته و آینده، معنا و بی‌معنایی گم می‌شود

ال گرکو فقط یک نقاش برجسته نبود بلکه او به‌تنهایی یک مکتب هنری بود و با خلق شاهکارهایی تمام قواعد رنسانس را شکست

فون اشتوک در آثار خود، به‌ویژه در نمایش چهره‌های زنان فم فاتال، به کاوش در جنبه‌های تاریک روان انسان و پیچیدگی‌های جنسی پرداخت

ادعا می‌کند که هویت جک قاتل را کشف کرده است. به گفتۀ او، این قاتل کسی نیست جز والتر سیکرت، نقاش مشهور مدرنیست و امپرسیونیست انگلیسی