مطالب پرونده‌های ویژه

در این جشنواره انتخاب فیلم‌­های ایرانی همیشه محل نگرانی بوده. این که چه فیلم‌­هایی را می‌‌توانیم انتخاب کنیم و یا مجاز نیستیم

نوشتن درباره فیلم‌های کوتاه سهل و ممتنع است، همان‌طور که ساختن فیلم کوتاه ساده به نظر می‌رسد ولی در نهایت به مسیری سنگلاخی منتهی می‌شود

زمانی که صحبت از سینمای محمد رسول اف به میان می‌آید، در نخستین و ابتدایی‌ترین نظر و برخورد به یاد ژانر اجتماعی در سینما می‌افتیم

نمونه مورد نظر این مقاله، سه فیلم جعفر پناهی؛ پرده (کارگردانی مشترک با مرحوم کامبوزیا پرتوی/2013)، تاکسی (2015) و سه‌رخ (2018) است

شیر طلایی ونیز در سال 2000 برای آفساید جعفر پناهی کسب‌شد. اما برخی از ایرانیان آن را به‌خاطر تمرکز بر قشر فرودست نمی‌پسندند

فیلم‌های کیارستمی که موضوعیت فرم هنری آن‌ها نمود بیشتری در جهان و جشنواره‌ها داشت یک خط فکری در سینمای ایران بنا کرد که تا سال‌ها دیده می‌شد

پیشینه‌ی حضور و درخشش نخستین فیلم کوتاه ایرانی، در جشنواره‌های برون‌مرزی به سال ۱۳۴۲ باز‌ می‌گردد؛ زمانی که فیلم بامداد جُدَی در کن حضور یافت

نیمفومانیاک که زن حشره‌ای ترجمه‌اش کرده‌اند فیلمی است به غایت دوسادی با دنیایی سرشار از تجاوز و تعرض و سادومازوخیسم.

بررسی تاریخی سینمای آمریکا، نشان می‌دهد که نمایش تجاوز از همان دوران صامت و آغاز پیدایش سینما در فیلم‌ها وجود داشته است.

مسئله‌ی تجاوز، حداقل از دههٔ سی به این سو به شکل و شمایل گوناگونی مورد استفاده قرار گرفته است.