نویسنده: رعنا نجفی راد
مسعود کیمیایی یکی از سیاست‌مدارترین انسان‌هایی است که تاریخ معاصر ایران به خود دیده. او فیلم‌سازی است در ظاهر ضد-قدرت و به‌اصطلاح اپوزیسیون
کاروان ایران، با چهل ورزشکار و در سیزده رشتۀ ورزشی، راهی المپیک پاریس شد؛ این تیتری است که مانند سایر اخبار حاشیه‌ای پوشش استتاری است
مردی که در مرگ کیارستمی فریاد زد «قاتلین، قاتلین در میان ما هستند» خود به قتل رسید. این جمله بن‌مایۀ تراژیک فرهنگ معاصر ماست
سریال افعی تهران اگر حرف چندانی برای گفتن نداشت و صرفا یک دورهمی از بازیگران خوشگل و تصاویر شیک و لاکچری بود، امّا یک کار جانانه کرد
صحنه‌ای که در سومین قسمتِ مینی‌سریال در انتهای شب، ساختۀ آیدا پناهنده، در آن پارسا پیروزفر و احترام برومند با ترانه‌ای از ویگن والس می‌رقصند
محمد رسول‌اف، آخرین فیلم‌سازی است که در معرض اتهام‌ها وسوءظن‌ها قرار دارد و نحوۀ حضور فیلم و فیلم‌ساز در جشنوارۀ کن هم بر شدت آن افزود
از مسعود فراستی بعید بود چنین حرفی بزند. فکرش را نمی‌کرد پسرک مجری رسوای عالمش کند و به‌اجبار باهاش همراه شد و دست پیش گرفت که پس نیفتد
اعتراض می‌کنند که چرا فرامرز اصلـانی اوایل انقلاب با انقلـابیون هم‌صدا شده! این جماعتِ چماق به دست البته تفاوت با جمع باتون به دست ندارند
از کرامات شیخ ما -رئیس سازمان سینمایی- این است که فرموده‌اند: «بهروز وثوقی می‌تواند به ایران بازگردد» و ظاهراً هیچ مانعی ندارد
حواس‌مان نیست که علی نصیریان فقط نقش ابوالفتح را بازی کرده. خودش که ابوالفتح نیست. و حافظه‌ی ما اگر یاری دهد می‌توان یاد آورد