نویسنده: پژمان خلیل‌زاده
میکیو ناروسه یکی از کارگردان‌های سینمای ژاپن که آثارش به‌رغم تأثیرگذاری عمیق بر سینمای ژاپن و جهان، کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند
میخائیل روم یکی از مهم‌ترین چهره‌های سینمای شوروی در قرن بیستم بود که آثارش تأثیر عمیقی بر سینمای سوسیالیستی گذاشت
پرئوبراژنسکایا در مدرسه هنرهای نمایشی مسکو تحصیل کرد و از سال ۱۹۰۵ در تئاترهای مختلفی در روسیه فعالیت داشت
«پیروزی اراده» لنی ریفنشتال هم اوج کمال سبک رئالیسم‌فاشیستی سینمای تبلیغاتی و پروپاگاندای آلمان نازی برای همیشه‌ی تاریخ تثبیت شده است
از نظر خودش، ژان کوکتو فیلمساز نبود. البته او فیلمساز و همچنین نویسنده، نقاش، مروج بوکس، مقاله‌نویس، روزنامه‌نگار و سلبریتی تمام‌وقت بود
هانس ریشتر گفته است که دوربین هنوز «چیزی عجیب برای او» بوده و این تبلیغات کوتاه که از اوایل سال ۱۹۲۶ به صورت هفتگی تولید می‌شد
ژرمن دولاک، فیلمساز برجستۀ فرانسوی، بیشتر به خاطر کمک‌های چشمگیرش به جنبش‌های فیلم امپرسیونیستی و سوررئالیستی مشهور است
نام فیلم: فریاد – ۱۹۵۷ – کارگردان: میکل‌آنجلو آنتونیونی – منتقد: کلود بِلیه – مجله کایه‌دو سینما – شماره 91 – ژانویه 1959
نام فیلم: مصائب ژاندارک – 1928 – کارگردان: کارل‌تئودور درایر – منتقد: ژان-پیر اودار – مجله کایه‌دو سینما – شماره 292، سپتامبر 1978
نام فیلم: تحقیر – 1963 – کارگردان: ژان‌لوک گدار – منتقد: ژان ناربونی – مجله کایه‌دو سینما – شماره 152 – فوریه 1964