نویسنده: پرویز جاهد
چه فیلم‌هایی باقی مانده‌اند که هنوز ارزش تماشا داشته باشند؟ به‌جز چند استثنا؟ فیلم دیدن به عمل دلتنگ کننده‌ای تبدیل شده است
نحوۀ مواجهه ما با یک فیلم سورئالیستی و غیرمتعارف مثل «جذابیت پنهان بورژوازی» (۱۹۷۲) ساخته لوئیس بونوئل قطعاً باید متفاوت باشد
داستان استریت
تماشای «هیچ سرزمینی نیست»، شاید بتواند دوباره شفقت انسانی از دست رفته را در ما زنده کند، پیش از آنکه خیلی دیر شود.
ماده ساخته کورالی فارژا، فیلمی است که قصد دارد با نگاهی فمینیستی و زنانه به کلیشه‌های جنسی سینمای مردسالارانه حمله کند
«قیصر» مسعود کیمیایی پنجاه و پنج ساله شد. کیمیایی در سال ۱۳۴۷ با فیلم «قیصر»، شکل تازه و متفاوتی از درام جنایی را به سینمای ایران معرفی کرد
داستان کوتاه سال نو مبارک از هیرومی کاواکامی در مجله تخصصی فینیکس بخوانید. این داستان باید در روز سال نوی ۳۰۰۰ میلادی خوانده شود.
بیل فرلانگ، در فیلم چیزهایی کوچک از این دست، مردی متاهل، زحمتکش و باوجدان است که دخترانش هارمونی غم‌انگیز خانه‌اش را تشکیل می‌دهند
فرخ غفاری، فیلمساز، مورخ، منتقد فیلم، بنیانگذار فیلمخانۀ ملی فیلم ایران و از پیشگامان سینمای مدرن و موج نو در ایران است
دان سیگل در سال 1964، اقتباس دیگری از داستان آدمکش‌ها ارائه کرد و عنوان آن را «آدمکش‌های ارنست همینگوی» گذاشت